ایوان الکسی‌ویچ بونین در اکتبر سال ۱۸۷۰ در شهر وارونژ روسیه چشم به جهان گشود. کودکی‏اش را در یک خانواده‏ی اشرافی فقیرشده گذراند، خواندن را خیلی زود فراگرفت، از همان آغاز قوه‏ی تخیلی قوی داشت و بسیار حساس بود. در ۱۸۸۱ وارد مدرسه‏ای در یلتس شد، اما به علت وضع نابسامان خانواده تنها پنج سال در آنجا تحصیل کرد و مجبور شد تا تحصیلش را در خانه ادامه دهد. ایوان الکسی‏ویچ بونین اشراف‏زاده‏ای بود که حتی نتوانست مدرسه را به پایان برساند و این مسأله روی آیندهٔ او بی‏تأثیر نبود.سال ۱۸۹۱ اولین مجموعه اشعار بونین که هنوز سبک ویژهٔ بونین را به خود نگرفته بود، منتشر شد و در ۱۹۰۰ نخستین اثر نثر خود «سیب های آنتوناف» را به چاپ رسانید، که بسیار مورد توجه قرار گرفت اما به خاطر ستایش اشراف‏زادگان حساسیت منتقدان را برانگیخت.سال ۱۹۱۷ بونین از روسیه خارج شد و به فرانسه رفت، در سال های ۱۹۲۷-۱۹۳۰ به ژانر داستان کوتاه رو‌آورد و کارهای باارزشی از خود بر جای گذاشت، بونین اولین نویسنده‏ی روس بود که به دریافت جایزه‏ی نوبل(در سال ۱۹۳۳) نایل آمد.  ایوان که بعدا به سویس مهاجرت کرد شکست انقلاب شوروی را پیش بینی کرده و چنین گفته بود که این اظهارات او در تاریخ درج شده است:

"هنگامي كه ديدم در پی انقلاب بلشويكي 1917، عده اي افراد معمولي، فاقد معلومات لازم و تجربه و حتي معدنكاران بي سواد به مقامات دولتي دست يافتند و سرنوشت مردم و وطن را به دست گرفتند هرجا که به سران انقلاب دسترسی یافتم به آنان گفتم كه انقلاب روسيه با اين مقامات اداري كه منصوب شده اند اگر هم صد سال طول بكشد شكست مي خورد زيرا اين مقامات فاقد تجربه، روند عادی و طبیعی را متوقف و تخريب مي كنند و شالوده درستي هم براي آينده نمي توانند بريزند. در حسن نيّت آنان ترديد نيست ولي مايه و پيش شرط احراز مقام را ندارند و چون نمي توانند كاري انجام دهند لاجرم به فساد مي گرايند و دروغ و چاپلوسی وسیله پیشرفت قرار می گیرد و .... چون به تذکراتم که از راه دلسوزی بود ترتیب اثر ندادند و یا اینکه نتوانستند بدهند؛ ترک وطن کردم ولی در اینجا ـ سویس ـ همه حواسم متوجه وطن است، چه در بیداری و چه در خواب.".

وی در سال های آخر زندگی اش بسیار تنگدست شده بود و با اینکه به سختی بیمار بود، کتاب خاطرات و همین طور به یاد چخوف را به پایان رسانید.بونین ۸ نوامبر ۱۹۵۳ در پاریس درگذشت و در گورستان روسی سن - ژنوف - د - بوا در حومه‏ی پاریس به خاک سپرده‏شد.


* منبع : سایت روزنامک و ویکیپدیا فارسی -  با تشکر از فرهاد عزيز