آيا....؟
از همه عزيزاني که اين وبلاگ رو مطالعه ميکنند درخواست ميکنم اگر حوصله داشتند بطور خلاصه ، به همه سئوالات و يا برخي از اونها پاسخ بدهند....حداقل به اونها فکر کنند...ممنون
آيا دين داري در دنيا موجب افتخار است يا مستوجب امتياز؟
آيا کسي بواسطه دين داشتن و خدا باوربودن مي بايست از نعمات و مواهب و حقوق طبيعي و اجتماعي و سیاسي بيشتر و بالاتري برخوردار باشد؟
آيا ديندار بودن در دنيا موجب برتري ست؟
آيا حکومتها ميبايست نسبت به اديان مورد اعتقاد شهروندان خود بيطرف باشند و يا از يکي يا تعدادي از آنها طرفداري نمايند؟
آيا حکومت مبتني بر دين ممکن است؟ مطلوب هم هست؟ یا هر دو؟
آيا در يک حکومت ديني ، بي دينان ميتوانند در ساختار قدرت مشارکت نمايند؟
آيا در يک حکومت ديني مثل جامعه ما ، بهاييان (که به باور نويسنده شکل گيري و تولد آن انحرافي ست) حق برخورداري از حقوق اجتماعي و سياسي دارند؟ مثلا اگر به ايشان ظلمي روا شد ميتوانند شکايت به مراجع قضايي ببرند؟ اگر جواب منفي ست اين عده بايد چه بکنند؟
آيا اعمال زور و محدوديت و فشار براي اجراي احکام اسلامي درست است؟ اگر جواب مثبت است در آن صورت چه ارزش اخلاقي و عبادي ميتواند داشته باشد؟
آيا دين براي دنياست يا براي آخرت؟ يعني هدف از اجراي احکام عبادي اديان ، با هدف ثواب اندوزي براي آخرت است يا نه ؟تکليف شهرونداني که به هر دليل يا علتي تمايل به انجام امور ديني ندارند چيست؟ آیا میتوان انسانها یی که به دین پایبند نیستند را در همین دنیا به مجازات رساند؟ در آن صورت تکلیف مجازات در آن دنیا چه میشود؟ از آن کاسته میشود و یا به نحو دیگری مجازات انجام می پذیرد؟
معناي کامل بودن دين اسلام چيست؟ آيا بدين معني است که براي همه امور زندگي برنامه دارد؟ آيا اصلا دين بايد براي دنيا برنامه داشته باشد؟ نقش علم در برابر دين چيست؟ آيا علم بايد ديني باشد ؟ يا دين بايد علمي باشد؟
هدف از ارسال پيامبران چيست؟ تشکیل حکومت دینی ، گسترش اخلاق و معنويت ، بي نياز نمودن انسان از ساير منابع معرفتي يا اجراي شريعت ...و یا همه آنها؟چرا و چگونه؟
آيا اخلاق و عدالت و آزادي و احسان و ...بايد ديني باشند يا دين بايد اخلاقي و عادلانه و آزادانه؟
* خواندن کتاب "درياي ايمان" نوشته "دان کيوپيت" و با ترجمه "حسن کامشاد" از انتشارات "طرح نو" را پيشنهاد ميکنم...
**ديدن اين فيلم را اصلا پيشنهاد نميکنم .....۲۰++
من ار زانکه گردم به مستی هلاک /به آیین مستان بریدم به خاک /به آب خرابات غسلم دهید/پس آنگاه بر دوش مستم نهید/به تابوتی از چوب تاکم کنید/به راه خرابات خاکم کنید/مریزید بر گور من جز شراب/میارید در ماتمم جز رباب/مبادا عزیزان که در مرگ من/بنالد به جز مطرب و چنگ زن/تو خود حافظا سر ز مستی متاب/که سلطان نخواهد خراج از خراب